กิ้งก่าดงคิ้วสั้น
ลักษณะทั่วไป
     ความยาวจากหัวถึงก้น 10 เซนติเมตร ความยาวจากหัวถึงปลายหาง 25 เซนติเมตร หน้าค่อนข้างสั้น มีหนามเหนือตาและเหนือแผ่นหู มีแผงหนามบนคอ และตามแนวสันหลังโดยเว้นช่วงหลังคอ ลักษณะเด่นคือมีลายแถบสีดำ รูปทรงคล้ายเพชรบริเวณคอ ที่เป็นช่องว่างระหว่างแผงหนามแต่ลำตัวมักมีสีน้ำตาล เทา หรือดำ สามารถเปลี่ยนสีและลวดลายได้ตามสภาพแวดล้อมและอารมณ์
ถิ่นที่อยู่อาศัย
     อาศัยตามต้นไม้หรือพุ่มไม้ หากินเวลากลางวัน กินแมลง และไส้เดือนเป็นหลัก เวลากลางคืนจะเกาะนอนตามใบไม้ หรือกิ่งไม้ ที่ไม่สูงมากนัก อาศัยอยู่ในป่าเบญจพรรณ ป่าดิบแล้ง และป่าดิบชื้น ออกลูกเป็นไข่ ครั้งละ 10 ฟอง โดยการฝังไข่ไว้ในดินที่ค่อนข้างร่วน
สถานภาพ
     เป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2535
การแพร่กระจ่าย
     พบทั่วไปในประเทศแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ส่วนในประเทศไทยพบทั่วประเทศ
ที่มา
     สำนักอนุรักษ์สัตว์ป่า