เต่ามะเฟือง
ลักษณะทั่วไป
     เป็นเต่าทะเล กระดองมีลักษณะเป็นหนังนิ่มๆ ไม่มีเกล็ดอย่างเต่าชนิดอื่น รูปร่างกระดองคล้ายใบพลู ด้านท้ายกระดองเรียวแหลม หลังเป็นสันนูน 6 แนว ขนานกันไปรวมกันที่ปลายสุดของกระดอง เต่ามะเฟืองไม่สามารถหดหัวและขาเข้ากระดองได้ขาคู่หน้ามีขนาดใหญ่และยาวเป็นรูปใบพาย ไม่มีเล็บ ขาคู่หลังสั้นปลายแหลมสีดำ หัวใหญ่สีดำ จมูกสั้นทู่ กระดองหลังสีดำมีจุดสีขาวเล็กๆตามแนวสันที่นูนขึ้นมา เป็นเต่าที่มีขนาดใหญ่ที่สุด กระดองหลังยาวเต็มที่ 205 เซนติเมตร น้ำหนัก 450 กิโลกรัม
ถิ่นที่อยู่อาศัย
     อาศัยในทะเลลึก สามารถว่ายน้ำได้เป็นระยะทางไกลนับพันกิโลเมตร ส่วนใหญ่กินแมงกระพรุน เพรียงอ่อน หรือสาหร่ายเป็นอาหาร วางไข่ในพื้นทรายบนชายหาดของทะเลเปิด วางไข่ครั้งละ 50-140 ฟอง ระยะฟักไข่นาน 50-60 วัน
สถานภาพ
     เป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2535 IUCN จัดอยู่ในสถานภาพที่ใกล้สูญพันธุ์อย่างยิ่ง (Critical Endangered) และ CITES จัดให้อยู่ในบัญชี 1 (Appendix I)
การแพร่กระจาย
     พบในทะเลอันดามัน วางไข่ตามชายหาดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แถบพม่า และมาเลเซีย ในประเทศไทยมีรายงานพบการวางไข่บริเวณหาดป่าตอง จังหวัดภูเก็ต
ที่มา
     สำนักอนุรักษ์สัตว์ป่า